Roken

Na onze bier reis in België was ik al enigszins teleurgesteld in het rookverbod aldaar, in alle cafés werd gewoon gerookt (als regel werd min of meer gehanteerd dat er niet al te veel eten geserveerd mocht worden). Effectief zijn de restaurants rookvrij.

Gisteren gingen we in Nederland uit eten en dat was toch wel weer afzien. Het leek wel alsof iedereen uitbundiger dan voorheen aan het paffen was met als motto: het mag nu nog!

Bij entré van het restaurant stoorde ik me al aan de stikker op de deur: "Gewoon gastvrij, roken toegestaan". Wat een dubbelzinnigheid! Zo raar beredeneerd, wellicht dat hij vanuit het perspectief van de roker verzonnen is. Hoe moet ik gastvrij uitleggen als rechts van mij een sigaar wordt opgestoken terwijl mijn eten geserveerd wordt?
Ik kan me dus niets bij de gastvrijheid voorstellen en verheug me op 1 juli 2008 als in Nederland de horeca rookvrij wordt! Tot die tijd eet ik wel in rookvrije horeca, want die is er ondertussen ook al! En voor 1 juli plan ik een feestje!

Belgie bierreis (2)

"Het waren 2 fantastische dagen" om met een reclame slogan af te sluiten. Gisteren terug gekomen van de rondreis. Naast de kroeg en herberg bezoeken is me het volgende bijgebleven:

• overal is het bier assortiment groter dan in 80% van de cafés in Nederland;
• veel auto's in de binnensteden die voort razen over de overal aanwezige kinderkopjes;
• het Belgische rookverbod, waar ik me op verheugd had, viel tegen. In het eerste café waar ik naar binnen keek om te zien of het iets voor ons zou zijn viel me op dat ik mensen zag roken! Ik snapte er niets van, er was toch een rook verbod? Blijkt dat er alleen een rookverbod is voor gelegenheden waar ook eten geserveerd wordt.
• de wegen buiten de steden zijn onoverzichtelijk en over het algemeen slecht onderhouden (heb over een paar jaar denk ik een four-wheel-drive nodig)
• Mechelen en Leuven zijn leuke stadjes, gezellige binnenstad met leuke cafés.

Van de bieren die ik geproefd heb zijn de volgende me het meeste bijgebleven:

• Rodenbach Grand Cru 6°(Palm): bij Rodenbach bieren denk ik vaak aan zuurdere bieren en dat is deze ook, al is deze ook fris en zacht en daardoor goed te drinken. Volgend jaar weer.
• Boscoulis 6.5° (Het Anker): Ik heb deze omschreven als een mooie harmonie tussen zoet en zuur, heerlijk.
• Maudite 8° (Unibroue): Wat een mooie smaak. Veel verschillende kruiden, moeilijk te duiden, geen overheersende smaak. Zachte afdronk.
  

Tot volgend jaar.

Belgie bierreis

Morgen ga ik met mijn broer een paar dagen naar België voor ons jaarlijkse bier reisje, en ik heb er veel zin in. Even er tussenuit.
We gaan eerst naar Mechelen, naar brouwerij het Anker. Daar overnachten we ook. Wat we daarna gaan doen weten we nog niet, wellicht naar Leuven.

En als we onderweg nog interessante dingen tegen komen dan zullen we daar als het even kan bij stil staan. Zoals op deze foto hier, 4 jaar geleden (al was dit in Normandië).

Efficient?

De keuken die we twee jaar geleden in ons huis aantroffen was donkergroen met donkergrijze accenten! Nadat we de kastdeurtjes lichtgeel hadden laten spuiten zag het er weer piekfijn uit. Er stoorde mij nog 1 ding, de koelkast. Dat was (en is) een oude inbouw koelkast die niet zo zuinig is, niet zo groot is en snel vol met ijs zit.
Nu zaten we al even te kijken naar vervanging, maar we hadden ook nog een nagenoeg nieuwe koelkast (van voor de verhuizing) in onze schuur staan. Die schuur koelkast gebruikten we alleen voor feestjes en dan 1 of 2 keer per jaar.
Afgelopen weekend viel het ineens op z'n plek: we zetten die koelkast uit de schuur in de keuken en gooien die inbouw koelkast weg. Op de plek van de inbouw koelkast bouwen we dan een mooie keukenkast. Dat is twee keer winst: we hoeven geen nieuwe koelkast en we hebben een grote keukenkast erbij!

Op dit moment staat de nieuwe koelkast al in de keuken, die gaat morgen aan. En hoe het verder afloopt met die nieuwe kast zal ik over een paar weken laten weten!

Tag cloud

Zojuist een tag cloud (Woorden wolk) toegevoegd aan de rechterkant van deze blog. Een korte handleiding op een ander blog was zo duidelijk dat het in 15 minuten gebeurd was. Ik ben weer blij ;)

Ongeduldig

In de fietsenwinkel vertelde de verkoper dat er wel een nadeel aan de fiets zat waar ik mijn oog op had laten vallen: een levertijd van wel drie weken. Nu had ik al jaren op een brik rondgereden en nu vond ik dat daar nog wel een paar weken bij konden.
Maar een paar dagen later merkte ik dat er wel iets begon te kriebelen, zeker als ik op mijn oude barrel op stap ging naar de supermarkt. Na de drie weken werd ik behoorlijk ongeduldig, zouden ze mijn telefoon nummer wel goed hebben opgeschreven? Ik ben er dus langs gegaan en heb gehoord dat het nog wel iets langer kan duren dan drie weken! Meuh. Nu is het ondertussen al vier weken en kijk ik er iets anders tegenaan, ik heb het meer losgelaten al zit ik wel bij mezelf te denken: "Misschien komt hij deze week?"

Lang licht

Het is nu 18:15 uur en het begint nu pas echt schemerig te worden. Heerlijk zo lekker lang licht!

Lente in februari

Ongelooflijk zoals de natuur zich heeft laten zien vandaag. We waren een stukje van het trekvogelpad aan het wandelen vandaag, van Doorn naar Amerongen. Vanmorgen was het nog een beetje fris en halverwege de dag hebben we zelfs nog ijs op een sloot zien liggen, maar vanmiddag hebben we lekker op de bosgrond geluncht en aan het eind van de middag hebben we nog op een terrasje gezeten.

Het heet wel het Trekvogelpad maar het is bij vlagen ook zeker het Asfaltpad. Vandaag was denk ik driekwart asfalt, en gelukkig waren de uiterwaarden droog (eigenlijk allen begaanbaar vanaf 1 april) dus de graspollen en ganzenkeutels compenseerden wel voor de hoeveelheid asfalt. Overigens wel trekvogels gezien op het Trekvogelpad, heel veel ganzen in de uiterwaarden.

Het leek dus af en toe wel lente maar lammetjes hebben we niet gezien, wel enkele vogels die al takjes aan het verzamelen waren. Ook aan het uitlopen van een heel aantal bomen bleek dat de lente, en het nieuwe leven, in aankomst waren. Wat we echter ook veel hebben gezien waren dode dieren! Twee dode schapen, een dode haas en een een dode merel. Dat hoort toch meer bij de winter.

Het laatste stukje liepen we van Amerongen terug naar de auto die bij het pannenkoeken huis stond. Dat stukje pad loopt langs de rand van de uiterwaarden en rond het einde van de middag werd dat verlicht door een gouden gloed van de laag staande zon. Fantastisch gezicht.

Nog een schattig verhaaltje

Gisterenavond pakte we een nieuwe pyjama uit de kast die onze kleine nog nooit aangehad had, om te kijken of zie die al aan paste.  Met een grote Dora print op de voorkant.  Ze wou hem subiet aan: "Dora!  Aan!" en het pyjama shirt dat ze aan had moest uit! Direct naar de spiegel, "Dora!  Dora!"  En met haar armpjes over haar borstkas wrijven.

Vannacht een paar keer gegild en vanmorgen toen ze net wakker was en ik haar kamer op liep stond ze te kletsen in d'r bedje.  Ze kijkt me aan en het eerste woordje is "Dora" terwijl ze die nog niet kan zien want die zit onder haar trappelzakje.  Die moest dus uit zodat ze Dora kon zien.

Lekker een broodje gegeten, en toen moest Dora uit om een gewoon truitje aan te trekken.  Dat mocht niet, armpjes tegen haar borstkas gedrukt, NEEEEEE. Uiteindelijk heb ik hem toch uitgetrokken toen ze even afgeleid was.  Ze heeft er uiteindelijk niet om gehuild. 
Dora maar meegenomen naar de crèche zodat als er vandaag nog trammelant komt ze het eventueel kunnen aantrekken.

Dit wou ik je niet onthouden.

Bus

Het zat gisteravond niet erg mee. Na een verjaardagsfeestje in Utrecht zouden we met het openbaar vervoer terug naar huis.

In Utrecht eerst met lijn 3 naar het centraal station. Gemist en nog ruim tien minuten wachten. Het was behoorlijk koud dus we zijn maar gaan lopen naar het station, lekker langs de singel. In het donker, verlicht door lantarens, de enige mensen die we tegenkwamen waren hun hond daar aan het uitlaten.

Ruim op tijd om nog een cappuccino te halen voordat we de trein in stapten.
Trein reizen met de kleine is zo grappig. Ze gaat aan de wandel en begint te kletsen met andere passagiers. Zo stond ze nu uitgebreid te kijken bij een molukse man die op het balkon zijn nagels aan het knippen was met een nagel knippertje (nagels netjes in het prullenbakje). De kleine geïntrigeerd, want haar nagels worden ook regelmatig met zo'n knippertje bijgewerkt.

In Ede-Wageningen aangekomen op een haar na de bus gemist! De chauffeur was net aan het wegrijden van de bushalte en keek ons nog aan: "Zoek het maar uit!" zagen we hem denken. Wij kwamen daar dus net aanlopen, een man die ook niet meer mee kon en behoorlijk beteuterd stond te kijken spraken we aan. In gebrekkig nederlands gaf hij aan dat hij naar het ziekenhuis moest. Ach, die kant kunnen wij ook wel op lopen, blijven we ten minste warm, en pakken we daar de volgende bus wel. De man bleek uit Tibet te komen en hij vond de wandeling ook wel fijn. Het viel me op dat hij veel lachte, en redelijk vrolijk in het leven leek te staan, terwijl hij op een leeftijd van 8 jaar uit zijn land was gevlucht en nu in Venlo woonde. (niet dat Venlo zo erg is..).

Anyhow, we kwamen natuurlijk wel thuis, maar iets later dan gedacht. De kleine heeft zich fantastisch gehouden, geen onvertogen woord. En vanmorgen heeft ze uitgeslapen tot half acht, dat maken we ook niet vaak mee, en zeker niet in het weekend!

Vissenkom

Wauw, deze vissenkom kwam ik tegen vandaag op boingboing:

Lijkt me fantastisch om Nemo te zijn in zo'n aquarium.