Geen jager, geen neger

Ik ben zojuist terug van een winterwandeling met een maat van me. Tijdens de voorbereidingen was ik enigszins ongerust over de jacht op groot wild waar een wandelaar in België niet echt omheen kan. In 2005 hebben mijn vrouw en ik 2 keer flink moeten omlopen omdat een stuk bos was afgesloten voor die jacht en één keer zijn we door een man in het groen en een geweer het bos uitgejaagd.
De wandeling zou deze keer door hetzelfde gebied gaan, rond dezelfde tijd van het jaar en ik heb me online proberen voor te bereiden door op zoek te gaan naar die bospercelen waar gejaagd zou gaan worden maar dat was merkwaardig genoeg nergens te vinden! Ik vond wel een website waar een bruikbare tip op stond: neem contact op met de lokale VVV want daar is de informatie wel beschikbaar.

Gisteren zijn we voor het wandelen dus eerst naar de VVV in Remouchamps gereden. Daar hadden ze inderdaad een lijstje met plaatsnamen waar gejaagd zou gaan worden. Een gedeelte van onze route bleek door een jachtgebied te gaan maar daar zou pas de volgende dag gejaagd gaan worden. Dus als we dezelfde dag nog daar voorbij konden komen dan zouden we nergens last van hebben.
Na de mevrouw van de VVV vriendelijk te hebben bedankt zijn we snel verder gegaan om een parkeerplek voor de auto te vinden, de laatste spullen in de rugzak te doen om daarna werkelijk op pad te gaan. Rond half twee waren we aan het wandelen en binnen 5 minuten zaten we weer op het stuk waar we vorig jaar de GR-AE hadden verlaten.

Aan het begin van de middag was het nog bewolkt maar halverwege de middag begon de zon te schijnen. De wandeling voerde ons over veel drassige paden, hier en daar lag nog wat laatste restjes sneeuw. Regelmatig zagen we aankondigingen dat er in dat bosperceel gejaagd zou gaan worden maar alle data die daarop stonden lagen in het verleden! Totdat we in een gebied kwamen waar volgens de VVV niet gejaagd zou gaan worden en waar we wilden gaan kamperen, daar stond aangekondigd dat er juist vandaag gejaagd zou worden! Het was al behoorlijk donker aan het worden maar we zijn toch maar iets verder doorgelopen en hebben onze tent uiteindelijk op een mooi plekje kunnen opzetten. Ondertussen was het compleet donker geworden en waren we aan het koken onder een prachtige heldere sterrenhemel.

De volgende ochtend werden we wakker met getik van de regen op de tent. We zijn uiteindelijk rond de schemering opgestaan en hebben rustig ontbeten in het bos onder de tarp. Daarna zijn we in een paar uur tijd terug gewandeld naar de auto.

Nergens hebben we hoeven omlopen en we hebben geen jagers kunnen ontdekken (en zij ons ook niet).

Op de terugweg naar Aywaille zagen we nog een vrouw die wandelend in de richting van Aywaille ging. Ik hield een beetje snelheid in want ik vind het zelf ook fijn als een auto niet voorbij jakkerd. Een paar meter verderop stopte ik volledig waarna ik mijn portier open deed om te vragen of ze een lift wilde. Ze was op weg naar d'r werk in een cafeetje in Aywaille en aarzelde niet maar ging direct zitten op de enige plaats die nog vrij was. In Aywaille aangekomen bleek het daar erg druk te zijn met een kerstmarkt en we zetten haar af voor het cafe. Zelf moesten we iets verder doorrijden om uiteindelijk een plekje te vinden waar we de auto kwijt konden. We hadden wel zin in een kopje koffie en gingen maar het cafeetje in waar de vrouw ondertussen wel aan het werk zou zijn. Het was een bruin cafe dat erg druk was, er werd een beetje gerookt en op vele tafeltjes stonden al heel wat glazen lekker bier. We gingen aan het laatste vrije tafeltje zitten en bestelden een kopje koffie. Toen de vrouw in de gaten had dat wij daar koffie zaten te drinken gaf ze bij onze ober aan dat zij graag onze koffie wou betalen, aardig. Na nog een kopje koffie voor mijn maat en een kerst biertje voor mij zijn we weer op pad gegaan naar huis.

(Meer)