Dwars door het bos, en, jawel, over de grote stille heide!

We bleven een poos staan kijken, het is geweldig te zien hoe de twee honden van de herder samenwerken om ervoor te zorgen dat de schapen binnen een bepaald gebied blijven, en, hoewel ze zéér ongerust zijn als sommige schapen het wagen zich daarbuiten te begeven, tóch treden ze pas op als de herder daartoe een fluitsignaal geeft. Dan vliegen ze heen en weer tot alles weer in orde is, en het lijkt alsof ze de schapen daarbij bestraffend aankijken: probeer dat niet nóg eens!
Later, toen we weer even ergens stilstonden, zagen we opeens een jonge vos, hij stond midden op het fietspad, een beetje verdwaasd.

Even verderop keken we nog even bij de Gentse Plas, een mooi open waterplas midden in het bos. In de kijkhut daar, aan de rand van de plas, ontdekten we een vogelnest met hongerige jongen.
We gingen dus maar snel weer weg om de moeder de gelegenheid te geven haar jongen te voeden. Toen we de twee nieuwe bezoekers, die zich alweer aankondigden, op het vogelnest wezen, vertelden zíj ons dat ze een jonge vos hadden gezien, en: "hij had iets in zijn bek!"
Hilariteit natuurlijk, toen bleek dat dat dat ons brood geweest moest zijn!
'Ons vosje' had die dag in ieder geval geen honger meer.........
Geen opmerkingen:
Een reactie posten