Wat muziek kan doen

Af en toe denk ik nog aan afgelopen 'winter wandel weekend'.

Met een oud studiegenoot heb ik een heel weekend gewandeld in België.  De wandeling ging over modder paden, hellingen met omgevallen bomen en buiten haar oevers getreden rivieren.

We overnachtten in een tentje ergens in de bossen.  Ik had een nieuw slaapmatje gekocht, twee keer zo dik als mijn oude mat en heb in de tent zelden zo goed geslapen, ook al hoorde ik 's nachts regelmatig de roep van een uil in de verte maar ook vlak naast de tent.

Het zwerven door het landschap was heerlijk rustgevend, bijna meditatief.  Vijftig kilometer door landelijke dorpjes, stille bossen.  Als we bijvoorbeeld 's ochtends opstaan lopen we in het eerste dorpje een boeren erf op.  In een hoek van het erf is een soort keuken waar een ouder echtpaar bezig is met het ontbijt.  We kloppen aan en proberen in ons beste frans uit te leggen dat we graag wat kraanwater willen hebben.  De oude vrouw zegt dat er veel kalk in het water zit, wijzend op de de laag aanslag in de theeketel.  Wij willen toch graag gewoon kraanwater en vullen al onze flessen tot het randje.  Ondertussen leggen we nog uit dat we uit Nederland komen, dat verbaasd haar een beetje, ze dacht dat we uit Vlaanderen kwamen.  Als we afscheid nemen bromt de man nog wat, dat was het enige wat hij gezegd heeft.

Uiteindelijk zijn we rond het middaguur terug bij de auto en eten we nog een lekker groot bord friet met döner. We gooien de rugzakken achterin de auto en rijden langzaam weg. Het eerste stuk van de route leidt de navigatie ons over landelijke weggetjes, dezelfde weggetjes waar we 's ochtend gelopen hebben. Ik stop de soundtrack van Into the Wild in de cd speler, deze muziek past heel goed bij dit moment. Heerlijk rustig, prachtige teksten.



(Foto's van wikimedia commons. 1, 2)