Ik drink 's ochtends twee kopjes koffie en die smaken mij het allerlekkerst uit een wat smaller en wat hogere kop. Flinke scheut melk erin en afgekoeld naar lauw. Lekker met een vers gebakken brood.
Mijn voorkeur voor deze kop stamt uit 2002 toen ik wat tijd in Christchurch besteedde, aan het einde van mijn 2 maanden vakantie daar. Ik was liftend het land door gegaan en omdat ik niet op het laatste moment terug kon zijn bij het vliegveld was ik dus een paar dagen te vroeg in Christchurch. Daar aan de kust is nog een mooie wandeling die ik toen heb kunnen lopen. Hij bestaat uit 4 overnachtingen, 4 wandeldagen, 4 stranden en 4 baaien. Per dag gemiddeld 8 km lopen, over een oude vulkaan aan die prachtige kust. Dat was best ontspannend, mede doordat de overnachtingen in gezellig huisjes waren met de ene keer een golfbaantje, de andere keer een bloementuin of bijvoorbeeld een houtgestookte badkuip.
In Christchurch zelf had ik aan de rand van het park een leuk koffiehuisje gevonden waar ik 's ochtends een paar keer heb ontbeten. Lekkere verse broodjes, krantje en een lekkere kop koffie. De koffie die ik dronk werd een 'long white' genoemd, hoog kopje met veel melk. En dat is de manier waarop ik mijn koffie nog steeds het liefste drink, daarbij terugdenkend aan die laatste paar ontspannende dagen in Christchurch.
zondag 11 oktober 2009
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten