Kapper

In de kapperzaak wordt mijn jas aangenomen door een man met een Iraans uiterlijk.  We wisselen geen woorden, de kapper maakt duidelijk dat hij geen Nederlands spreekt.  Hij gaat knippen, op de manier die hier gewoon is, knipper-de-knip, zoals Edward Scissorhands dat ook zou doen en een paar minuten later wisselt een briefje van 10 euro van handen.  En ik sta weer buiten.

Dat was 8 jaar geleden in Lombok, de smeltkroes van Utrecht.  Vanmiddag zat ik in Wageningen in de kapper, de enige zaak die nog open was, en de weer hoor ik knipper-de-knip om mijn oren.  Precies de manier die ik gewoon was in Utrecht.  De jongen bleek een Turkse kappers opleiding te hebben gehad, in de zaak van familie in de buurt.  Hij had het nog niet tegen me gezegd maar er straalde iets van hem af en toen ik vroeg of het hun zaak was bevestigde hij trots.