De ironie

Er zijn voor mij verschillende stadia van wakker liggen:
- niet slapen, maar ook niet echt wakker;
- klaarwakker.
In het eerste geval ben ik wel wakker geworden maar lig ik nog half te dromen. Als ik me realiseer dat ik wakker ben geworden probeer ik altijd dit stadium van half dromen vast te houden, het duurt dan meestal niet lang voordat ik weer echt lig te dromen.
Als het echter niet lukt om dat vast te houden wordt ik klaarwakker en ga ik denken over de dingen die afgelopen dag voorgevallen zijn en de dingen die ik komende paar dagen nog allemaal wil doen. Vaak is een te drukke agenda de oorzaak van het nachtelijk wakker liggen, bijvoorbeeld 's avonds te laat nog druk geweest achter de computer.
Toen onze kleine nog een nachtbraker was ging ik wel naar beneden om de gemiste aflevering van 'De wereld draait door' te kijken' om daarna te proberen weer in slaap te komen. Dat deed ik omdat je het beste niet uren wakker zou moeten liggen in bed, dan ga je het liggen in bed niet langer associëren met slapen en zou je nog verder van huis zijn. Gedeeltelijk werkt dat wel maar optimaal is het niet want als ik uitgekeken ben en weer terug in mijn, ondertussen afgekoelde bed lig, duurt het toch wel weer even voor ik in slaap kan vallen.
De laatste tijd blijf ik dus maar liggen en ga bij een klein lampje maar lezen in mijn boek. Op dit moment is dat 'Nooit meer slapen' van W.F. Hermans, vannacht dus ook. De hoofdpersoon Alfred bevindt zich in Finnmarken in het uiterste noorden van Noorwegen waar hij met een stel geologen onderzoek aan het doen is. Het zit hem niet mee, hij is op zoek naar meteoriet kraters en vindt daarvoor geen bewijzen. De vriend waar hij bij in de tent slaapt heeft een gedachtenkronkel waarbij hij vindt dat hij beter met slecht materiaal op pad kan gaan om zijn grote ontdekking te doen dan met goed materiaal zonder grote ontdekking. Als gevolg daarvan ligt Alfred in een tent die aan alle kanten lekt op een grondzeiltje waarop grote plassen water ontstaan in een natte donzen slaapzak. Ik heb het boek dichtgeslagen en me op mijn zachte bed onder mijn warme twee persoons dekbed omgedraaid. Rond een uur of vijf hoor ik onze kleine huilen en omdat ik toch nog wakker ben sta ik direct naast mijn bed en troost haar waarna ze weer stil is en in slaap valt. Als ze rond deze tijd wakker wordt is dat meestal een garantie dat ze langer doorslaapt, tot rond zeven uur en soms acht uur, zou ik kunnen uitslapen?
Terug in bed heb niet meer geslapen.