zondag 9 november 2008

Aanpakken

Een tijdje terug stond ik met mijn broer in zijn appartement en het was er een beetje spartaans, ik herinner me een stellingkast met een televisie erin en een stoel ervoor. De muren en het plafond waren grauw. Dat was niets voor mijn broer, in mijn gedachten heeft hij van zijn eigen plekje in korte tijd ook echt zijn eigen plekje gemaakt. Niet dat hij het hier niet geprobeerd had maar het zat geloof ik niet mee, bijvoorbeeld door een dikke nicotine laag.

Nu is hij binnenkort jarig dus ik ben even bij wat familie en vrienden gaan polsen of ze te porren waren om die ruimte op te kalefateren. Gisteren was de grote dag en het was druk. Afgelopen week was ons mam al langs geweest om het hout af te nemen en vrijdag avond kreeg ik een e-mail van mijn broer: "Ik heb net alles geschuurd hoor, en daarna maar even gestofzuigd, want het was een stofzooi! Dus we kunnen meteen eerst even alles afnemen, en dan lekker kwasten!" Hij was zelf ook al enthousiast aan het worden!

We zijn gisteren rond het middaguur begonnen met verfen, uiteindelijk met 6 man! Rond drie uur zat de laag grondverf erop en rond vijf uur was alles netjes en was de kamer onherkenbaar! De vriendin van mijn broer had nog wat leuke lampjes meegenomen wat het resultaat nog meer afmaakte.

Deze dag gaf echt een heel voldaan gevoel, het was zo'n groot verschil! En het was best bijzonder om zoveel mensen enthousiast tekeer te zien gaan in dat appartement.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten