Poepjes

Het lukt onze kleine eindelijk om d'r plasjes op een potje te doen. We hadden al van alles geprobeerd, het laatste experiment was een tekening waarop een aantal cirkels waren getekend, iedere keer dat er iets op het potje geproduceerd was mocht ze een sticker plakken. Het was twee keer gelukt en daarna twee maanden niets. "Wil niet..." was een standaard uitroep. Wij raakten er een beetje moedeloos van.
We verwachtten dus niet dat het zomaar zou lukken toen ze twee weken geleden aan het eind van een middag zei: "Papa ik moet een plas!". Zij op het potje, ik ernaast. Niets. Nog een paar keer, steeds niets. Tijdens het avond eten lukte het uiteindelijk. Een hoogst verbaasde blik op haar gezicht, een beetje angstig. Daarna ging het steeds beter en gisteren wilden we haar een luiertje om doen om even naar de markt te gaan en ze was een beetje verbolgen: "Ik ga buiten geen plas doen!"

Ze had overigens al snel in de gaten dat ze ook kleine plasjes kon doen en dan ook een stickertje mocht plakken, dat stickervel zat zo vol!

Maar die poepjes blijken toch een beetje lastiger. We zijn met haar in de stad nieuwe stickertjes wezen kopen, roze 'My little pony' glitter stickers zijn het geworden, ze vindt ze schitterend. Bij de kassa zat ze op de toonbank en vertelde ze tegen de kassiere: "Die zijn voor de poepjes!" Ik heb maar uitgelegd dat ze als beloning bedoeld waren. Nu maar hopen dat het truukje nog een keer gaat lukken!