We waren uitgekeken op de bieren van de kaart en vroegen de barman of hij achter nog iets anders had. Teruggekomen mompelde hij wat en gaf aan dat hij even moest bellen met de baas om naar de prijs te informeren als we iets daarvan wilden hebben.
Uiteindelijk kregen we een Kasteelbier uit 1989 voor onze kiezen, 20 jaar oud dus. Dat was heel bijzonder. Ruikend aan het glas was het heel veel rozijntjes en misschien ook bramen, heel zacht en zoet. Er stond geen schuim meer op het bier, het koolzuur was verdwenen door de kurk. Mensen gaven wel eens aan dat ze in een 5-6 jaar oude Chimay blauw 'rozijntjes' hadden waargenomen, nou dat was niets in vergelijking met dit bier. Ik vond het erg lekker. Als ik daar aan het blindproeven was geweest en gevraagd was wat er in dit glas zat dan had ik port gezegd.
Ik had de fles mee naar huis genomen en voor mijn vrouw een restje met depot ingeschonken om te ruiken (ze is nog borstvoeding aan het geven) en dat glas stond er de volgende ochtend nog. Als ik dat met een willekeurig biertje zou doen dan zou het schraal ruiken, nat karton. Maar dit rook nog steeds lekker, minder scherp omdat de alcohol verdampt was. Zelfs 24 uur later rook het bier in de fles nog steeds lekker.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten