Vakantie

Mij is ter ore gekomen dat mensen vinden dat er weinig berichten zijn over onze vakantie. Dat kan kloppen want ik ben de afgelopen paar dagen bezig geweest een laptop te repareren van mijn schoonzusje en daarop dat ene vervelende besturingssysteem op te installeren van dat bedrijf wat er praktijken op nahoudt waar ik niet mee geassocieerd zou willen worden.

En nu was ik bezig een broek te repareren voor dat schoonzusje maar heb ik toch maar besloten een stukje voor het thuisfront nu te schrijven en vanavond die broek maar te repareren.

Na twee regenachtige dagen was het vandaag heel mooi wandel weer. Eergisteren hebben we in een lichte regen gewandeld, een natuur-wandelpad op een eilandje. Toevallig was het even minder aan het regenen en hebben we door het frisse bos gebanjerd. Terug bij de auto begon het weer te stromen. Gisteren begon het weer slecht en hebben we de ochtend gesleten in een tuincentrum en een wegrestaurant, beide met speelhoekje. Daarna die kleine d'r nest in, ging het net minder regenen! Hadden we nog ergens een rondje kunnen lopen met haar in de rugdrager!
Die dag was dus wel een beetje in het water gevallen en zullen we snel vergeten na de dag van vandaag. We zijn naar nationaal park Pyhä-Häkin (foto niet van mij, maar zo was het ongeveer) geweest waar we uiterst welkom zijn ontvangen. Een boswachter stond te popelen om ons wegwijs te maken en ons alles te vertellen. Hij was dolblij weer eens Nederlanders te zien, vroeger stond de parkeerplaats wel eens vol met die vrolijk gele nummerplaten en dat gebeurd tegenwoordig dus niet meer. Volgens hem zijn de Hollanders naar het oostblok op vakantie.
Nou, wij dus niet en we pakken onze spullen. Mikken het kraanwater uit onze platypus, dat we al een paar dagen meedragen, in de bosjes en vullen de platypus met oerbos bronwater van 150 meter diepte (het water wordt gepompt door de boswachter) en gaan op pad.
Het is best wel een mooi bos, hoge grote sparren op een groen bed van veel verschillende soorten mos, bosbessen, andere bessen. Onze kleine krijgt geen genoeg van de bosbessen. Regelmatig is het bos drassig en zijn er plankenpaadjes gelegd. Deze zijn na de regen van de afgelopen dagen soms net niet hoog genoeg en onze kleine vind dat wel leuk, stampend door het water. Veel dode geel gekleurde boomstammen zonder bast die nog overeind staan.
Op driekwart van de wandeling, aan de rand van een groot meer, is een picknick plek met kampvuur plaats waar het gezellig is. Er zijn twee groepen, de ene zit aan het vuur en de ander staat aan de kant. We vragen of we erbij kunnen, bij het vuur, en dat is geen probleem. Vijf minuten later stappen de mensen rond het kampvuur op en komt de tweede groep in beweging richting het vuur, een groep jongeren. Ze zoeken iets meer contact, willen weten waar we vandaan komen en we krijgen kleine groene pannekoekjes (Pinaatti ohukainen) te proeven. Ze eten deze zelf door een plak roggebrood te beleggen met kaas en twee opgewarmde plakken ohukainen. Ze proeven een beetje doorrookt als ze van het vuur afkomen.

Hopelijk de volgende keer ook wat foto's van onze avonturen.