Tjonge jonge, ik ben weer een keer met mijn neus op de feiten gedrukt: ik heb kantoor handjes.
Vorige week in een paar dagen tijd 6 keer met een grote aanhanger heen en weer naar de stort gereden om alle afval kwijt te raken. Bij de eerste karren keken de mannen daar argwanend: jullie brengen wel veel troep, waar komen jullie vandaan en wat zijn jullie aan het doen? Maar bij de laatste kar was het al gemoedelijker en konden we informeren hoe hun cursus omgaan met asbest was gegaan.
Zaterdag en zondag hebben mijn buurman en ik ("He buur, wat doe je nou?") de zolders opnieuw geïsoleerd. Glaswol tegen het kale hout en daar gipsplaten tegenaan. Zaterdag bij mij op zolder, duurde de hele dag en we waren aan het eind nog niet klaar. Zondags bij mijn buurman en even na het middaguur waren we klaar met beide zolders. De ervaring die we opgedaan hadden leverde dus uiteindelijk nog even een paar uur tijdswinst op.
Achteraf voelt het best goed, we hebben veel bereikt. Maar gisteravond, toen ik op het punt stond om naar bed te gaan, keek ik nog even naar mijn pijnlijke handen. Veel krassen en 3 splinters..
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten