Fluitenkruid

In mijn herinnering zie ik mezelf met mijn opa aan de rand van een grasveldje staan waar hij, met een zakmes en een paar sneetjes, van een stengel fluitenkruid een leuk fluitje maakt. Dit fluitje lijkt op een klein blokfluitje met een gaatje waar ik de toonhoogte mee kan bepalen.

Voor mijn kleintjes probeer ik nu al jaren zelf om ook een fluitje van fluitekruid (idiote tussen-n) te maken. Ieder voorjaar probeer ik het weer maar het lukte niet echt, tot afgelopen Bevrijdingsdag. Al wandelend zagen we op de terugweg wat fluitekruid staan en ik herinnerde me dat ik een beschrijving gevonden had op wikipedia:

"Om een fluit te maken moet bij een holle fluitenkruidpijp, met onderaan een dichte knoop, ongeveer halverwege een snee overlangs gemaakt worden."

Dit heb ik geprobeert en waarachtig, het werkte! Met mijn zakmes halverwege de stengel een sneede van 7-8 cm, dwars door de stengel heen. Daarna had ik geluk dat ik hard blaasde want er is best wat kracht nodig om hier geluid uit te krijgen. Als ik niet hard genoeg geblazen had was het niet gelukt en had ik de stengel zo weer in de berm gemikt.
De kleintjes waren onder de indruk en wilden er ook een hebben. Het lijkt echter niet voor kleine kinderen want er moet erg hard geblazen worden voordat er geluid uit komt. Het fluitje klinkt overigens meer als een trompetje.

Zou er nog een andere manier zijn om een fluitje te snijden? Mijn moeder gaf aan dat ik de stengel niet helemaal had moeten doorsnijden, dat kan ik de volgende keer nog proberen.